آسمان سربی رنگ..من درون نفس سرد اتاقم دلتنگ

من گرفتار سنگینی سکوتی هستم..که گویا قبل از هرفریادی لازم است

آسمان سربی رنگ..من درون نفس سرد اتاقم دلتنگ

من گرفتار سنگینی سکوتی هستم..که گویا قبل از هرفریادی لازم است

فصل زمستان.

تو مثل فصل زمستان زبرف عاطفه لبریز

بخوان دوباره برایم.برای عاشق پاییز

دو دست آدم برفی.کلاه و ژاکت پشمی

غروب پنجره و من دوباره گوشه ی آن میز

دوباره رد من وتو  میان عاطفه جاری

بیا که باز بهار است و گشته کوچه دل انگیز

                                                               (بینا)

نظرات 1 + ارسال نظر
حمیئ پنج‌شنبه 22 دی 1384 ساعت 05:46 ب.ظ

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد