حقیقت دارد ... من می توانم با شعر ها یی که به یاد تو و برای تو می خوانم، با باران مشاعره کنم و بند نیایم...باید بسیار گریسته باشم که این همه در واژه های تو غوطهورم...تو ازسخاوت آسمان و صداقت دریا، آکندهای... مرا به مهمانی نگاه زلال و کلامت دعوت کن... چرا که ؛ در حضور تو بودن، خاطره انگیزترین لحظات زندگی من است...
آشنایی...
کنار آشنایی تو، آشیانه می کنم
فضای آشیانه را پر از ترانه میکنم
کسی سؤال می کند به خاطر چه زنده ای؟
و من برای زندگی تو را بهانه می کنم ...