سپاس تو را
که به هر انسانی
سپری از تنهایی بخشیده ای
تا هرگز فراموشت نکند.
حقیقت تنهایی تویی
و فقط نام تو
این تنهایی را راهنماست.
پس تنهایی ام را نیرو بخش
زیرا با نام تو این انزوا شفا می یابد.
با نام تو که فراتر از هر آرامشی است

 که در جهان می شناسم..
تنها با نام تو می توانم در برابر تند باد زمان
ایستادگی را.
آری وقتی این تنهایی در تو و از توست
می توانم گناهم را به دست بخشندگی تو بسپارم

و چقدر فاصله پیداست بین آدمها.......