اسم مرا صدا کن
با من ولی غریبه
ای حرمت ترانه
ای شعر عاشقانه
غمگین ز بی تو ماندم
با عطر تو عجینم
درو از امید وباور
دلخوش به این ترانه
زیر غبار حسرت اسم مرا صدا کن
با من بخوان دوباره صد شعر و صد ترانه
ابر غریب غصه غمگین ز راز چشمت
گریه ولی باران بی نام و بی نشانه
اسم مرا صدا کن ...
قهر سکوت تلخت
همراز هق هقم شد
مرهم جز این نباشد
در ظلمت شبانه
با خود اگر چه دورم
سر تا به پا ترسم
از تو به خود رسید
پر شور و عارفانه
ای موج سرکش شب
دریای پرباری
من زورقی شکستم
در شامی شاعرانه
اسم مرا صدا کن .......