آسمان سربی رنگ..من درون نفس سرد اتاقم دلتنگ

من گرفتار سنگینی سکوتی هستم..که گویا قبل از هرفریادی لازم است

آسمان سربی رنگ..من درون نفس سرد اتاقم دلتنگ

من گرفتار سنگینی سکوتی هستم..که گویا قبل از هرفریادی لازم است

شب

شبی از شبها
                    تو به من گفتی:
                                          شب باش...
من که شب بودم و شب هستم و شب خواهم بود.

شب شب گشتم به امیدی
                                    که تو فانوس نظرگاه نگاهم باشی...


نظرات 4 + ارسال نظر
نيما پنج‌شنبه 5 خرداد 1384 ساعت 04:06 ب.ظ

هوراااااااااا اول شدم اول اول
و شب تو را خواهد برد به فراسوی سکوت ...آنجايی که ندانی کجاست ؟ اری انجا تويی تو خود خود خود تو....

نهال یکشنبه 8 خرداد 1384 ساعت 07:46 ق.ظ http://malakoot4.persianblog.com

سلام. اولین بار بود اومدم ولی فکر کنم اخرین بار نباشه. شعرا ی قشنگی بود .خیلی زیاد. معلومه دل پری داری...

شادی چهارشنبه 8 تیر 1384 ساعت 10:22 ق.ظ

سلام چیه چرا انقدر دلت بره به بریشا نی دفتر شعر من منگر که بریشان تر از ان قلب بریشان من ااست!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

[ بدون نام ] پنج‌شنبه 30 تیر 1384 ساعت 11:58 ق.ظ

بازم سلام
این شعر هم خیلی قشنگ بود

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد