با هم بودن را همراهم باش
                بی تو بودن را خواهم آموخت....
 
                                                                        

 

لحظه دیدار نزدیک است

                   باز من دیوانه ام مستم

 باز می لرزد ، دستم

                   باز گویی در جهان دیگری هستم

     آی نخراشیبی به غفلت گونه ام را تیغ

     آی نپریشی صفای زلفکم را دست

 آبرویم را نریزی دل

             ای نخورده مست

                             لحظه دیدار نزدیک است

راز خلقت...

 

خداوندا پریشانم .....    نمیدانم چه می جویم نمی دانم چه می خواهم .... پس از این سالهای زیستن آخر هدف از زیستن را هم نمی دانم...... مراد من از این شکوه . ترددهای بی چون و چرای صبحگاه و شامگاهی نیست ولی آخر چرا بر من نگاهت گاهگاهی نیست .......مرا آخر از این انسان شدن دانی گناهی نیست در این دنیا دلم بر دل ببستن های خود بستم مگر قصدت از این خلقت دگر پس چیست؟ شکست ما در این بازی اگر نامش عروسک

بوسه

"آخر به کجایی تو؟"
پرسید و ندانستم
با این همه دلتنگی
درطرح نمی گنجم!
هربار قلم رقصید
از سایه خود ترسید
یک نقش و همه خالی
درگوشه تنهایی
از بوسه و صد بوسه
یک لحظه به خود لرزید
ترسید ودلش ترسید
یک شب زشبی شاید
بی بوسه تو یکبار
درخواب بماند خواب

آغوش...

آن شب که دلم لرزید
گفتی به کنارم باش
و از آینه چشمم نقشی به خیال انداز
تو ماندی و من ماندم تا صبح در آغوشت
یکبار گشودم چشم
دیدم همه جا بی تو
بی خود شده ام با تو
آخر چه بگویم من ؟
این را که دلم ترسید ؟
دیدی ز خیال تو
نقشی ز قلم لرزید!

خدا....

اسرار خدا لایق هر بی سرو پا نیست      هر باسروپا لایق اسرار خدا نیست