معشوق من بگشوده در روی گدای خانه اش ،
 تا سر کشم من جرعه ای از ساغر و پیمانه اش

بیدل و خسته در این شهر ام و دلداری نیست

                                                         غم دل با که توان گفت که غمخواری نیست

شب به بالین من خسته به غیر از غم دوست

                                                                از آشنایان کهن یار و پرستاری نیست

اینم عکس مسافرت پارسال که دوست خوبم آقا پویان زحمتشو کشیدن