نام شعر : محراب

تهی بود و نسیمی.
سیاهی بود و ستاره ای
هستی بود و زمزمه ای.
لب بود و نیایشی.
"من" بود و "تو"یی:
نماز و محرابی.




به خاطر دوستان عزیزم  که سرعت اینترنتشون پایینه از نصب عکس معذورم