آسمان سربی رنگ..من درون نفس سرد اتاقم دلتنگ

من گرفتار سنگینی سکوتی هستم..که گویا قبل از هرفریادی لازم است

آسمان سربی رنگ..من درون نفس سرد اتاقم دلتنگ

من گرفتار سنگینی سکوتی هستم..که گویا قبل از هرفریادی لازم است

اینجا هیچ کدام از این همه پنجره ی پلک بسته ی غمگین

هم نمی داند

کدام ستاره در خواب گریه مان است.


















نظرات 1 + ارسال نظر
سفرکرده چهارشنبه 11 آبان 1384 ساعت 09:29 ق.ظ http://www.safarkarde.blogsky.com

برای آن بیدار دلی که در خواب و بیداری می گرید شاید پنجره هم معنایی ندارد .... فقط آسمان ....
عالی

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد